CAMILLE CLAUDEL 1915

Με την «Καμίλ Κλοντέλ 1915», ο σημαντικός σκηνοθέτης κλείνει το μάτι στον θεατή, επιτρέποντας του να σχηματίσει εκείνος τη δική του γνώμη για το κατά πόσο η Καμίλ ήταν μια ψυχικά άρρωστη γυναίκα. Ακολουθώντας για ακόμα μία φορά τη σχολή του ρεαλισμού, χρησιμοποιεί στις σκηνές του άσυλου πραγματικές νοσηλεύτριες και ασθενείς (όπου οι ίδιοι – ή οι συγγενείς τους – έδωσαν γραπτή συγκατάθεση για τη συμμετοχή τους) που η συνύπαρξη τους προβληματίζει τους ηθοποιούς αλλά και τους εντάσσει περισσότερο στο κλίμα.

O Μπρούνο Ντιμόν καθοδηγεί την Ζιλιέτ Μπινός σε μια σπουδαία ερμηνεία, στην αφήγηση μιας περιόδου της γλύπτριας Καμίλ Κλοντέλ, βασισμένος στην αλληλογραφία του αδελφού της Πολ.

Γεννημένη το 1864 στο Αίν της Νότιας Γαλλίας, η Καμίλ Κλοντέλ είναι γλύπτρια και η μεγαλύτερη αδερφή του συγγραφέα Πωλ Κλοντέλ. Ξεκίνησε σαν μαθήτρια του Ωγκύστ Ροντέν και στη συνέχεια έγινε η ερωμένη του για 15 χρόνια, πριν τελικά τον αφήσει το 1895. Μετά το θάνατο του πατέρα της το 1913 και έχοντας περάσει τα τελευταία 10 χρόνια απομονωμένη στο στούντιο της στο Παρίσι, εισάγεται μετά από εντολή της οικογένειας της, πρώτα στο ψυχιατρικό ίδρυμα του Βιλ-Εβράρ κοντά στο Παρίσι και έπειτα στο άσυλο του Μοντβέργκ.

Η Καμίλ Κλοντέλ θα περάσει τα τελευταία 29 χρόνια της ζωής της στο άσυλο όπου θα αφήσει και την τελευταία της πνοή στις 19 Οκτωβρίου 1943, σε ηλικία 79 ετών. Η ταφή της θα γίνει σε έναν κοινό τάφο με αποτέλεσμα το σώμα της να μην βρεθεί ποτέ. Ο αδερφός της Πωλ, ο οποίος πέθανε στις 23 Φεβρουαρίου 1955, παρά τις επισκέψεις του, μέχρι το τέλος της ζωής της, δεν θα παρευρεθεί στην κηδεία της.

H Camille Claudel θεωρείται μια από τις σημαντικότερες γυναίκες της εποχής της, τόσο για την καλλιτεχνική της πορεία, σε έναν χώρο που κατά κύριο λόγο θεωρείτο ανδροκρατούμενος, όσο και για την πολυτάραχη ζωή της και τις επιλογές της. Η ιστορία της ξεκινά με τη γέννηση της, το 1864, στην περιοχή της Καμπανίας, στη νότια Γαλλία. Ήταν κόρη του Louis Prosper Claudel και της Louise Athanaise Cécile Cerveaux και αδελφή του Γάλλου ποιητή και διπλωμάτη Paul Claudel. Η πρώτη επαφή της με την τέχνη της γλυπτικής έγινε σε πολύ νεαρή ηλικία. Ήδη από τα 12 της είχε ξεκινήσει να δημιουργεί μικρές φιγούρες.
Το 1879 η γνωριμία της με τον γλύπτη Alfred Boucher, είναι ο λόγος για να ασχοληθεί πλέον σοβαρά με την αγαπημένη της τέχνη και να αποκτήσει ακαδημαϊκή μόρφωση. Το 1881 μαζί με την μητέρα και τα αδέλφια της μετακομίζει στο Παρίσι όπου ξεκινά σπουδές σχεδίου και ανατομίας στην ιδιωτική Ακαδημία Colarossi.

Η Camille είναι από τις ελάχιστες γυναίκες της εποχής της που καταφέρνει να γίνει φοιτήτρια . Ο Boucher γίνεται δάσκαλος της και μαζί του ξεκινά να μελετά τα πορτρέτα. Μάλιστα εκείνη την περίοδο κάνει ένα πορτρέτο του αδερφού της σε ηλικία 13 ετών. Το 1882 νοικιάζει ένα εργαστήριο όπου μπορεί να δουλέψει τα έργα της. Παράλληλα με τη βοήθεια του Boucher, γνωρίζει τον Paul Dubois, διευθυντή της Σχολής Καλών Τεχνών. Ένα χρόνο μετά, συναντά για πρώτη φορά τον Auguste Rodin ο οποίος στην αρχή γίνεται δάσκαλος της, αντικαθιστώντας τον Boucher ενώ σιγά σιγά αναπτύσσεται μια ερωτική σχέση. Τον ίδιο χρόνο, συμμετέχει για πρώτη φορά στην έκθεση της Société des Artistes Français, ενώ στον κατάλογο της έκθεσης αναφέρεται ως μαθήτρια των Rodin και Dubois. Το 1884 γίνεται πλέον επίσημα μαθήτρια του Rodin, μοντέλο και βοηθός του και το 1885 ξεκινά η συνεργασία τους.

Η Camille υπήρξε η σημαντικότερη έμπνευση του Rodin και ο μεγάλος του έρωτας παρόλο που δεν μπόρεσε να ζήσει μαζί της λόγω της Rose Beuret που υπήρξε και η επίσημη σύντροφος του. Το 1894 η ερωτική τους σχέση τερματίζεται ενώ διακόπτουν και την συνεργασία τους το 1898. Μέχρι και το 1905 ακολουθεί την δική της πορεία στον χώρο με μια σειρά από σημαντικά έργα και διακρίσεις. Αυτή όμως είναι και η χρονιά που τα πράγματα αλλάζουν στη ζωή της. Η απομόνωση και οι ψυχολογικές διαταραχές την οδηγούν στο να καταστρέψει μεγάλο μέρος από τα έργα της ενώ ταυτόχρονα αρχίζει να κατηγορεί τον Rodin ότι κλέβει τις ιδέες της και εκμεταλλεύεται την δουλειά της. Το 1908 πραγματοποιείται μια έκθεση που τελικά είναι και η τελευταία της γιατί λόγω κακής ψυχολογικής αλλά και οικονομικής κατάστασης αναγκάζεται να αποσυρθεί.

Πέθανε το 1943 και η ταφή της έγινε στο κοιμητήριο της Monfavet.Τα περισσότερα γλυπτά της καταστράφηκαν από την ίδια, παρόλα αυτά σώζονται περίπου 90 γλυπτά και σχέδια, πολλά από τα οποία ανήκουν στο μουσείο Rodin ενώ άλλα φιλοξενούνται σε μεγάλα μουσεία σε όλο τον κόσμο.

Στην ταινία πρωταγωνιστούν οι Ζιλιέτ Μπινός και ο Ζαν Λυκ Βενσάν.