The Wolf Of Wall Street – Ο ΛΥΚΟΣ ΤΗΣ ΓΟΥΟΛ ΣΤΡΙΤ

ΠΡΟΣΟΧΗ
Βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα, η νέα ταινία του Μάρτιν Σκορτσέζε, «Ο Λύκος της Wall Street”, ακολουθεί την εξωπραγματική άνοδο, τη γεμάτη απολαύσεις ζωή του, αλλά και την πτώση του Τζόρνταν Μπέλφορντ, του χρηματιστή από τη Νέα Υόρκη, που έκανε μια περιουσία εξαπατώντας επενδυτές. Με μια παράλογη περιουσία στα χέρια του, από πολύ νεαρή ηλικία, τη διοχέτευσε όλη σε μια ατελείωτη σειρά από αφροδισιακά: γυναίκες, κοκαΐνη, αυτοκίνητα, στην πανέμορφη σύζυγο του, και σε μια ζωή χωρίς όρια.

«Το όνομα μου είναι Τζόρνταν Μπέλφορντ. Όταν έκλεισα τα 26, έβγαζα 49 εκατομμύρια δολλάρια, που με τσάντιζε πραγματικά, γιατί ήταν κάτι λιγότερο από 1 εκατομμύριο δολλάρια την εβδομάδα.»

Η ΠΛΟΥΣΙΑ ΖΩΗ ΕΝΟΣ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗ ΕΚΤΟΣ ΝΟΜΟΥ

«Αυτή η ιστορία, ήταν σαν ένας μοντέρνος Καλλιγούλας για μένα», αναφέρει ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο, πρωταγωνιστής και συμπαραγωγός για την ταινία.

«Στα τέλη της δεκαετίας του ’80 και στις αρχές του ’90, η Γουόλ Στριτ, ήταν τρομερά ανεξέλγκτη, σχεδόν Άγρια Δύση», συνεχίζει. «Ο Τζόρνταν Μπέλφορντ, ήταν ένας μεταξύ πολλών που το εκμεταλλεύτηκε κι έκανε γιγαντιαία περιουσία. Για μένα, η ιστορία του ενσωματώνει τη συγκεκριμένη εποχή που τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα λειτουργούσαν τόσο στραβά».

«Ήταν τόσο συναρπαστική η αφοπλιστική ειλικρίνεια του Μπέλφορντ. Δεν έκρυψε τίποτα. Δεν ήταν απολογητικός για τη λαγνεία του για χρήμα ούτε για την απρόσκοπτη κατανάλωση του. Μου φάνηκε ότι ήταν η βάση για έναν συναρπαστικό χαρακτήρα. Συν το γεγονός, ότι εντέλει χρειάστηκε να πληρώσει το τίμημα».

Πριν κατηγορηθεί για ασφαλιστικές απάτες και ξέπλυμα χρήματος, ο Μπέλφορντ ζούσε με πλήρη ασυδοσία- πετούσε με το δικό του ελικόπετρο, οδηγούσε έξι αυτοκίνητα πολυτελείας, αγόραζε σκάφη από την Κοκό Σανέλ, άφηνε εξωφρενικούς λογαριασμούς σε ξενοδοχεία, πόρνες και ναρκωτικά.

Έπειτα, τα έχασε όλα. Με μπόλικο χρόνο πια στα χέρια του, άρχισε να καταγράφει το χρονικό της ζωής του- αποκαλύπτοντας βήμα- βήμα, πως έχτισε από το μηδέν την περιουσία του, πως εξαπάτησε κόσμο και πως κατέληξε και πάλι στο μηδέν εξαιτίας της ζωής που έκανε. Γραμμένο σύμφωνα με τη νεοϋρκέζικη λογική, οι κριτικοί επαίνεσαν το βιβλίο του για το ρυθμό και το κωμικό του ύφος, και το θεώρησαν την τέλεια απεικόνιση της καταναλωτικής Αμερικής.

Ο Μπέλφορτ μπορεί να μην ανήκε στη μαφία, αλλά πολλοί τον αντιμετώπισαν ως οικονομικό γκάνγκστερ. Όταν αποκαλύφθηκε η ιστορία του, το περιοδικό Forbes τον αποκάλεσε «ένα είδος Ρομπέν των Δασών, που κλέβει από τους πλούσιους για τον εαυτό του». «Είναι ένα είδος μοντέρνου γκάνγκστερ», αναφέρει ο Τζόι ΜακΦάρλαντ, ένας από τους παραγωγούς της ταινίας. «Δεν είναι βίαιος εγκληματίας όπως σε άλλες ταινίες, αλλά κάποιος, που έχει βρει έναν τρόπο να εκμεταλλεύεται το σύστημα και να ικανοποιεί τη δική του απληστία. Με τον ίδιο τρόπο που «Τα Καλά Παιδιά» (Goodfellas), ήταν η ιστορία της συμμορίας της γειτονιάς, έτσι και τώρα, είναι το ίδιο. Μόνο που η γειτονιά τυχαίνει να είναι η Γουόλ Στριτ. Και τα θύματα, αντί για τους ντόπιους καταστηματάρχες, είναι εκατομμύρια κόσμου στα ίδια τους τα σπίτια».

«Ο τρόπος που έκανε την ταινία ο Μάρτιν, είναι τόσο αστείος. Έχεις το σεξ, τα ναρκωτικά και τα χρήματα, αλλά κι μια μόνιμη αίσθηση του χιούμορ, αναμεμειγμένη με διάφορα συναισθήματα. Το στυλ που προσδίδει στην ταινία, της δίνει μεγαλειώδεις διαστάσεις. Όποτε ο Μάρτιν Σκορτσέζε συναντά το Λεονάρντο Ντι Κάπριο δε μπορεί παρά να είναι γεγονός»., αναφέρει η παραγωγός Έμμα Τίλλινγκερ.
Ο Ντι Κάπριο ένοιωθε το ίδιο. «Δε μπορούσα να σταματήσω να σκέφτομαι το Μάρτυ για το υλικό αυτό. Είναι ικανός να δώσει ζωή και χιούμορ στο σκοτάδι αυτής της ιστορίας. Θυμάμαι ότι πάντα έλεγε ότι τα «Καλά Παιδιά» (Good Fellas) είναι μια μαύρη κωμωδία. Γι’αυτό τον προσεγγίσαμε εξαρχής».

Ο σεναριογράφος Τέρενς Γουίντερ καταλήγει: «Όταν είδα την ταινία για πρώτη φορά, μου έπεσε το σαγόνι. Ήταν ακριβώς όπως το είχα γράψει, αλλά δε μπορούσα να πιστέψω το βαθμό της τρέλας, της έντασης και του γέλιου. Ο Μάρτυ έχει προφανώς το ταλέντο να παίρνει κάτι γραπτό, και να το μετατρέπει σε οπτικό αριστούργημα. Δημιούργησε τσουνάμι τρέλας».