INSIDE LLEWYN DAVIS

Η ταινία αποτελεί μία ματιά στη ζωή του Ντέιβ Βαν Ρονκ (1936-2002 ), μιας εμβληματικής αλλά όχι ευρέως γνωστής φιγούρας της φολκ σκηνής στην Νέα Υόρκη των 60s.

Γυρίζοντας από καναπέ σε καναπέ στο Χειμωνιάτικο σκηνικό της Νέας Υόρκης, χωρίς κάποιο σπίτι να μείνει μια αληθινή και ειλικρινή Οδύσσεια ξεδιπλώνετε μπροστά στα μάτια των θεατών από τους Αδερφούς Κοέν.

Είναι άραγε ένα όνειρο; είναι η σκληρή πραγματικότητα; η απλά ένα αστείο; Μια σκληρή Αμερική μακριά από τα πρότυπα του Χόλιγουντ και των happy ending.

Μία ταινία που σε κάνει να σκεφτείς πως δεν είναι όλα ιδανικά στον κόσμο, πως υπάρχουν δίπλα σου άνθρωποι σαν και εσένα, που δεν φτάνουν στην αποκορύφωση, στην επιτυχία. Και αυτό είναι το καλύτερο προσόν των Αδελφών Κοέν, ένα μέσον για να καταλάβεις γιατί ίσως να μην σου αρέσει και τόσο πολύ.

Γιατί ίσως είναι η πραγματική ζωή σχεδόν ολόκληρου του κόσμου. Μια διαρκής αναζήτηση της επιτυχίας, μια δύσκολη και τις περισσότερες φορές άνιση ζωή, μία ζωή που κάνεις αυτό που αγαπάς χωρίς τεράστιες επιταγές ή εύσημα για την δουλειά σου πάντα όμως με τη σπίθα της ελπίδας στο πίσω μέρος του μυαλού σου.

Μια ζωή που όπως και το τέλος της ταινίας κάνει πλάκα και σου πετάει κατάμουτρα ότι έχεις ήδη σκεφτεί και ζήσει ακόμα και αν σε κάποια φάση της ζωής σου καταλήξεις με μουσκεμένα από το χιόνι πόδια σε κάποια συνοικιακή καφετέρια προσπαθώντας να τα στεγνώσεις χωρίς δεκάρα στην τσέπη (σε αυτό βοηθάει η εξαιρετικά πανέμορφη η φωτογραφία του Bruno Delbonnel).

Σε επαναφέρει στην πραγματικότητα, και σε αφήνει με μία λέξη… εις το επανιδείν.